Un ano mais ali estivemos cos compas que suben correndo e os das bicis, logo de litros e litros de camiños (non sabíamos que as corredoiras podianse medir en metros cúbicos).

Moita menos xente (o raro e que viñera alguen), pero a ruta fixose enteira.

Os callos do GUITIRIZ, nun día como hoxe ¡Gloriosos!

E como xa era previsto a nosa amiga Tere, un ano mais estivo ali. Uns 200€ entre e Fiambreira solidaria e o 0’7% das cuotas, que ira a conta de AGAELA

E… e a nosa embaixada en Paises Baixos (antes Holanda..como la caña) tamen tivo callos!

e todas as (poucas) fotos se subirán como sempre o noso blog: https://undexaneiro.blogspot.com/